19 marca w Uroczystość św. Józefa klerycy i junioryści naszego seminarium mieli dzień wyjazdowy, który wypada kilka razy w roku. Jest to dzień wolny od wykładów oraz pracy, który możemy spędzić na wyjeździe  . Po porannej Mszy św. większość współbraci wybrała się poza Wrocław do takich miejsc jak: Sanktuarium św. Józefa w Prudniku, góra Ślęża, Krosnowice koło Kłodzka, kilku braci zdecydowało się spędzić ten czas we Wrocławiu.

                                                            widok na Ślężę

Diakoni natomiast byli wtenczas na 4-dniowej wycieczce „diakońskiej” w Gdańsku, gdzie zwiedzili rynek, Westerplatte, molo w Sopocie oraz muzeum bursztynu.

                                                                                                                              fr. dk. Tyberiusz

               fr.dk. Leon                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         

Dnia 6.03.2014 r. w czwartek podczas Mszy Świętej w kaplicy seminaryjnej o godz. 6.30, fr.Gabriel Przemysław Turkiewicz OFM, kleryk 3 roku Wyższego Seminarium Duchownego franciszkanów we Wrocławiu przyjął posługę lektoratu z rąk o. prowincjała Alana Tomasza Brzyskiego OFM. Lektor odczytuje lekcje z Pisma Świętego ; może zapowiadać wezwania modlitwy powszechnej, a także wykonać psalm responsoryjny. W czasie procesji na wejście, gdy nie ma diakona, może także wnieść Ewangelię (Ewangeliarz), oraz w imieniu Kościoła: przewodniczyć nabożeństwom (np. różaniec, gorzkie żale, majowe, czerwcowe, itp.), błogosławić pokarmy w Wielką sobotę i maszyny rolnicze. O. Alan wygłosił homilię poruszającą temat właściwego przeżywania  pokuty, która powinna polegać na rozdzieraniu serca, a nie szaty, ma prowadzić do przemiany życia, a nie być jedynie zewnętrzną czynnością. O. prowincjał mówił również o posłudze głoszenia Słowa Bożego, gdzie na początku należy głosić Chrystusa swoją życiową postawą, a dopiero później słowem.

fr, Gabriel mający przyjąć posługę lektoratu

moment przyjęcia posługi lektoratu

Jeden z atrybutów przejęcia „władzy” przez nowego Seniora…

Wspólnota seminaryjna dokonała wyboru nowego seniora i wiceseniora. Po przeprowadzonym głosowaniu, w którym brali udział wszyscy bracia oprócz braci diakonów, wyłoniony został reprezentant alumnów potocznie zwany seniorem klerykatu, którego posługę do maja tego roku będzie pełnił fr. Kazimierz. W drugim głosowaniu bracia klerycy zdecydowali, że zastępcą seniora i jego prawą ręką zostanie fr. Roch.

Klerykackie „Konklawe”…

Do zaszczytnych funkcji seniora należy reprezentowanie wspólnoty na zewnątrz, układanie grafików, wyznaczanie do pracy, układanie grafiku wakacyjnego i składanie życzeń. Senior jako reprezentant kleryków bierze udział w kapitule domowej (a niech wie, że życie brata mniejszego to też pokuta, a nie same zaszczyty…). Wicesenior wspomaga seniora i zastępuje go w chwilach jego nieobecności, pomaga w układaniu grafików, składa życzenia razem z seniorem. Życzymy naszym braciom, Kazimierzowi i Rochowi, którzy rozpoczęli swoją posługę dużo wytrwałości, cierpliwości i potrzebnych łask.

Gratulacje czy kondolencje…?

Pielgrzymi czy Turyści?

„Gdzie ta Samarytanka?” /por. J 4/

Dnia 15 lutego przeżywaliśmy w naszej wspólnocie klerykackiej „lutowy” dzień skupienia, który posiadał nieco zmieniona formę w stosunku do pozostałych dni, jakie są nam znane.  O godzinie 7.00 rozpoczęliśmy dzień wspólną Eucharystią, która była centrum i zawsze jest centrum naszego życia. Kazanie wygłosił o. Jozue, który przybliżył nam UBÓSTWO według Pana Jezusa, które prawdziwie przeżyte rozwija człowieka w Bogu, w przeciwieństwie do słowa: BOGATY (mieć BOGA na TY), które stoi w wielkiej opozycji do radości ewangelicznej i nie daje możliwości wzrostu w Bogu, ponieważ wtedy człowiek stawia się na równi z Bogiem.
Następnymi punktami programu dnia była adoracja Najświętszego Sakramentu oraz wspólne dzielnie się Słowem Bożym z dnia bieżącego.

Popołudniu udaliśmy się w kierunku katedry wrocławskiej, aby tam w duchu modlitwy i radości franciszkańskiej zwiedzić ten kościół, który dla wielu cały czas skrywał jakąś tajemnicę w swoich ciemnych krużgankach.

Następnie odwiedziliśmy dawny kościół franciszkanów ufundowany jeszcze przez Henryka Pobożnego, pod wezwaniem św. Wincentego i św. Jakuba Apostoła.W 1997 papież Jan Paweł II i kard. Henryk Gulbinowicz przekazali świątynię kościołowi greckokatolickiemu. 

Odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele św. Klary, przy którym znajduje się gimnazjum i  liceum ogólnokształcące prowadzone przez siostry urszulanki. Dzięki uprzejmości sióstr mogliśmy zobaczyć mauzoleum w którym pochowani są przedstawiciele Piastów Śląskich, jak też oglądaliśmy płyty nagrobne władców Ziemi Śląskiej., przepiękny ogród, a także zapoznaliśmy się zasadami rekrutacji na nowy rok szkolny i katechetyczny. 

Kaplica św. Elżbiety w katedrze wrocławskiej

Dzień skupienia zakończyliśmy uroczystymi nieszporami i radością z kolejnych złotych medali naszych rodaków.

Ikonostas w Cerkwi

Jest już tradycją, że duszpasterze z Góry św. Anny wraz z młodzieżą męską przybywają co roku do Wrocławia, by razem z braćmi z klerykatu przeżywać dni skupienia. Tak było i tym razem.

W dniach 7-9 II 21 młodzieńców z północy i południa, wschodu i zachodu, w murach naszego klasztoru trwało na spotkaniu z Bogiem i drugim człowiekiem. Niewątpliwie były to spotkanie bardzo ubogacające. Nie zabrakło sporej dawki humoru i radości, jak i atmosfery skupienia i modlitwy.

Wspominając poprzednie lata, kiedy sam byłem uczestnikiem takich wyjazdów mam w pamięci roześmianych braci, którzy ową radość zawsze łączyli z modlitwą.

Goście poznawali, jak wygląda typowy dzień w naszej wspólnocie. Punktem specjalnym była wycieczka szlakiem franciszkańskim Wrocławia, którą szczegółowo zaplanował i poprowadził fr Roch. Uczestnicy FDS-ów na długi czas zapamiętają przedłużający się marsz od jednego kościoła do kolejnego „pomnika” historii Braci Mniejszych. W niedzielne popołudnie każdy ruszył w drogę powrotną, by móc wieczorem przeżywać skok po złoto Kamila Stocha…

fr. Makary

Po raz kolejny chcemy zaprosić chłopaków w dniach 7-9 II na spotkanie z naszą wspólnotą klerykacką w murach klasztoru we Wrocławiu /al. Kasprowicza 26/… Franciszkańskie Dni Skupienia organizuje nasze Duszpasterstwo Młodzieży i Powołań z Góry św. Anny.

ze strony www.swanna.pl:

Co to znaczy być mężczyzną?…. Dzisiaj w różnego rodzaju mediach – telewizji, Internecie, prasie – mówi się na temat tego, jaki mężczyzna powinien być, jaki nie powinien być, co powinien umieć, jak się zachowywać i jaka jest jego prawdziwa natura. Często w tych rozważaniach zapomina się o o Bogu, o tym, że każdy z nas nosi Jego obraz w sobie. Stąd w całym tym zgiełku i zamieszaniu budzą się w naszym sercu niepokoje i wątpliwości, przestajemy dostrzegać kim naprawdę jesteśmy? Co to znaczy być mężczyzną?

Wsłuchując się w Słowo Boże i wpatrując się w osobę św. Franciszka z Asyżu, będziemy chcieli wejść w głąb swego serca i odpowiedzieć na te i podobne pytania podczas Franciszkańskich Dni Skupienia dla młodzieży męskiej. Dzisiaj Bóg wzywa ciebie, byś stał się mężczyzną w całej pełni! Dzisiaj Bóg wzywa ciebie, abyś odkrył tajemnicę jaką kryje twoje serce!

Czas FDS-ów będzie również czasem poznania życia zakonnego. Na własne oczy przekonasz się jak wygląda dzień zakonnika, jak się modli, jak żyje we wspólnocie. Będzie to czas wzajemnej wymiany doświadczeń. Poznasz charyzmat franciszkański i co to znaczy być duchowym synem św. Franciszka z Asyżu.

Początek w piątek o godzinie 18:00

Koszt: OFIARA /niech finanse nie będą dla Ciebie przeszkodą w przyjeździe!/

Zgłoszenia i informacje: o. Kamil 608389505
lub mail: kamilofm@wp.pl

Liczymy na Twoją obecność!
Zaproś w naszym imieniu Twoich znajomych!

A TAK BYŁO W ZESZŁYM ROKU: TUTAJ

„O jak dobrze i miło, gdy bracia mieszkają razem…” Ps 133,1

6 stycznia według zwyczaju naszej prowincji zakonnej we wszystkich klasztorach odbywa się wizyta duszpasterska czyli „kolęda”…

„Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie…”

Według Prawa Kanonicznego:

„Pragnąc dobrze wypełnić funkcję pasterza, proboszcz powinien starać się poznawać wiernych powierzonych jego pieczy. Winien zatem nawiedzać rodziny, uczestnicząc w troskach wiernych, zwłaszcza w niepokojach i smutku, oraz umacniając ich w Panu, jak również – jeśli w czymś nie domagają – roztropnie ich korygując.” (kan. 529 §1)

We Wrocławiu kolędę rozpoczęliśmy o 14.30 wspólnym śpiewaniem kolęd, modlitwami i błogosławieństwem ojca gwardiana dla wszystkich braci. Po wspólnym spotkaniu, podzieleni w grupach udaliśmy się do cel zakonnych , a także do wszystkich pomieszczeń w klasztorze –  również do pomieszczeń gospodarczych. Przy śpiewie kolęd, modlitw, przy dymiącym kadzidle i tradycyjnym oznaczeniu drzwi kredą odwiedziliśmy każdy zakamarek klasztoru.

„…biegną Królowie za jej promieniem, a za Królami tłum ludu…”

Bracia klerycy zostali obdarowani wielką ilością słodyczy, a także skromnymi darami przygotowanymi wcześniej przez franciszkowych braci.

Dzięki hojności braci możemy spokojnie zastawić dziś stoły podczas wspólnej rekreacji…

„…bo im ta gwiazda zwiastuje cud cudu…”

Kto kocha Jezusa, ten przestrzega Jego przykazania…

Grudniowy dzień skupienia w naszej wspólnocie seminaryjnej poprowadził ksiądz Krzysztof Grzywocz – były ojciec duchowny opolskiego Wyższego Seminarium Duchownego i wykładowca w krakowskiej Szkole Formatorów. Rozważania moderatora krążyły wokół tematu wspólnoty, która z woli Bożej jest miejscem realizacji naszego powołania. Dzień rozpoczęliśmy od wspólnej Eucharystii, podczas której ks. Krzysztof przypomniał nam, że nasze powołanie bierze się z Bożego wołania skierowanego w naszą stronę. Myśl ta była rozwijana na kolejnych konferencjach, podczas których dowiedzieliśmy się, jak się „nastroić”, by usłyszeć wołający nas głos Boga, oraz jaką wielką rolę odgrywa w tej kwestii wspólnota, w której żyjemy. Oblicze Boga odnajdziemy w obliczu drugiego człowieka. Z tej racji Ksiądz Grzywocz skierował naszą uwagę na przyjaźń, która wyłania się ze znajomości zawartych we wspólnocie i zapoznał nas z prawami, którymi ta przy

Przyjaźń bez wspólnoty nie istnieje…

jaźń się rządzi. Nasze zamyślenie nad przeżywaniem powołania we wspólnocie zakończyliśmy uroczystymi nieszporami, którym przewodniczył o. Teofil. Po nabożeństwie ku czci Matki Bożej i wspólnej kolacji ksiądz Grzywocz opuścił naszą w

spólnotę. Dziękujemy mu z całego serca za przekazane Słowo Boże i świadectwo jego postawy.

19. grudnia 2013 roku nasza klerykacka wspólnota spotkała się wraz z braćmi z klasztoru na spotkaniu wigilijnym. Spotkanie odbyło się w salce rekreacyjnej klerykatu i rozpoczęło się o godzinie 20.00. Po modlitwie i wysłuchaniu Ewangelii  był czas na składanie sobie życzeń i wspólne rozmowy przy stole, na którym znalazło się wiele smacznych potraw.

Nasza wigilia była także okazją do pobycia ze sobą jeszcze przed naszymi wyjazdami do pomocy w klasztorach naszej prowincji. Podczas niej towarzyszyła nam braterska atmosfera, dużo franciszkańskiej radości i wiele szczęścia z powodu narodzin Pana Jezusa.

Oczekiwanie na rozpoczęcie wspólnej wigilii.

Wspólne życzenia

Radość przy stole towarzyszyła nam cały czas!

Na nieszporach w dzień poprzedzający złożenie ślubów br. Kazimierz wyznał uroczyście swoją wiarę. Wg zwyczaju naszej Prowincji na kolacji w postawie klęczącej poprosił wspólnotę o modlitwę. O. Prowincjał poświęcił nowy habit…

„Wierzę mocno i wyznaję…”

„W wigilię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w sobotę 7 grudnia w kościele p.w. św. Antoniego z Padwy na wrocławskich Karłowicach swoje ostateczne „tak” wypowiedział Bogu franciszkanin, br. Kazimierz Bojnicki. Złożył tego dnia na ręce Ministra Prowincjalnego o. Alana Brzyskiego swoją profesję uroczystą, czyli tzw. śluby wieczyste.

„… proszę o wsparcie mnie swoimi modlitwami…”

Br. Kazimierz pochodzi z Branic z parafii p.w. św. Rodziny. Obecnie studiuje na V roku Wyższego Seminarium Duchownego „Antonianum”, znajdującym się w klasztorze przy wspomnianym kościele na Karłowicach.

Nie bez powodu na dzień profesji wybrano wigilię tej wielkiej Maryjnej uroczystości – Niepokalaną już od wieków franciszkanie uważają za swoją Królową i Patronkę. Przez stulecia przyczyniali się oni nie tylko do ostatecznego ogłoszenia przez Kościół prawdy o Niepokalanym Poczęciu jako dogmatu wiary, ale także szerzyli kult bez grzechu poczętej.

Habit w kształcie krzyża

W wygłoszonym kazaniu Minister Prowincjalny życzył br. Kazimierzowi, by nie bał się być nazwanym przez świat „sługą nieużytecznym”, gdyż – jak pisze św. Franciszek w Napomnieniu dziewiętnastym – człowiek jest tym tylko, czym jest w oczach Boga, i niczym więcej.” /relacja za www.franciszkanie.com

Jezu, Tyś jest moją Światłością…

Dziękujemy przybyłym braciom /z naszej Prowincji i nie tylko…/ i gościom /szczególnie młodzieży/ za obecność, modlitwę oraz świadectwo wiary… Dziękujemy za każde wspieranie nas, Braci Mniejszych, słowem i życzliwością, na drodze naśladowania Jezusa…

Więcej foto : TUTAJ