Kto kocha Jezusa, ten przestrzega Jego przykazania…

Grudniowy dzień skupienia w naszej wspólnocie seminaryjnej poprowadził ksiądz Krzysztof Grzywocz – były ojciec duchowny opolskiego Wyższego Seminarium Duchownego i wykładowca w krakowskiej Szkole Formatorów. Rozważania moderatora krążyły wokół tematu wspólnoty, która z woli Bożej jest miejscem realizacji naszego powołania. Dzień rozpoczęliśmy od wspólnej Eucharystii, podczas której ks. Krzysztof przypomniał nam, że nasze powołanie bierze się z Bożego wołania skierowanego w naszą stronę. Myśl ta była rozwijana na kolejnych konferencjach, podczas których dowiedzieliśmy się, jak się „nastroić”, by usłyszeć wołający nas głos Boga, oraz jaką wielką rolę odgrywa w tej kwestii wspólnota, w której żyjemy. Oblicze Boga odnajdziemy w obliczu drugiego człowieka. Z tej racji Ksiądz Grzywocz skierował naszą uwagę na przyjaźń, która wyłania się ze znajomości zawartych we wspólnocie i zapoznał nas z prawami, którymi ta przy

Przyjaźń bez wspólnoty nie istnieje…

jaźń się rządzi. Nasze zamyślenie nad przeżywaniem powołania we wspólnocie zakończyliśmy uroczystymi nieszporami, którym przewodniczył o. Teofil. Po nabożeństwie ku czci Matki Bożej i wspólnej kolacji ksiądz Grzywocz opuścił naszą w

spólnotę. Dziękujemy mu z całego serca za przekazane Słowo Boże i świadectwo jego postawy.

19. grudnia 2013 roku nasza klerykacka wspólnota spotkała się wraz z braćmi z klasztoru na spotkaniu wigilijnym. Spotkanie odbyło się w salce rekreacyjnej klerykatu i rozpoczęło się o godzinie 20.00. Po modlitwie i wysłuchaniu Ewangelii  był czas na składanie sobie życzeń i wspólne rozmowy przy stole, na którym znalazło się wiele smacznych potraw.

Nasza wigilia była także okazją do pobycia ze sobą jeszcze przed naszymi wyjazdami do pomocy w klasztorach naszej prowincji. Podczas niej towarzyszyła nam braterska atmosfera, dużo franciszkańskiej radości i wiele szczęścia z powodu narodzin Pana Jezusa.

Oczekiwanie na rozpoczęcie wspólnej wigilii.

Wspólne życzenia

Radość przy stole towarzyszyła nam cały czas!

Na nieszporach w dzień poprzedzający złożenie ślubów br. Kazimierz wyznał uroczyście swoją wiarę. Wg zwyczaju naszej Prowincji na kolacji w postawie klęczącej poprosił wspólnotę o modlitwę. O. Prowincjał poświęcił nowy habit…

„Wierzę mocno i wyznaję…”

„W wigilię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w sobotę 7 grudnia w kościele p.w. św. Antoniego z Padwy na wrocławskich Karłowicach swoje ostateczne „tak” wypowiedział Bogu franciszkanin, br. Kazimierz Bojnicki. Złożył tego dnia na ręce Ministra Prowincjalnego o. Alana Brzyskiego swoją profesję uroczystą, czyli tzw. śluby wieczyste.

„… proszę o wsparcie mnie swoimi modlitwami…”

Br. Kazimierz pochodzi z Branic z parafii p.w. św. Rodziny. Obecnie studiuje na V roku Wyższego Seminarium Duchownego „Antonianum”, znajdującym się w klasztorze przy wspomnianym kościele na Karłowicach.

Nie bez powodu na dzień profesji wybrano wigilię tej wielkiej Maryjnej uroczystości – Niepokalaną już od wieków franciszkanie uważają za swoją Królową i Patronkę. Przez stulecia przyczyniali się oni nie tylko do ostatecznego ogłoszenia przez Kościół prawdy o Niepokalanym Poczęciu jako dogmatu wiary, ale także szerzyli kult bez grzechu poczętej.

Habit w kształcie krzyża

W wygłoszonym kazaniu Minister Prowincjalny życzył br. Kazimierzowi, by nie bał się być nazwanym przez świat „sługą nieużytecznym”, gdyż – jak pisze św. Franciszek w Napomnieniu dziewiętnastym – człowiek jest tym tylko, czym jest w oczach Boga, i niczym więcej.” /relacja za www.franciszkanie.com

Jezu, Tyś jest moją Światłością…

Dziękujemy przybyłym braciom /z naszej Prowincji i nie tylko…/ i gościom /szczególnie młodzieży/ za obecność, modlitwę oraz świadectwo wiary… Dziękujemy za każde wspieranie nas, Braci Mniejszych, słowem i życzliwością, na drodze naśladowania Jezusa…

Więcej foto : TUTAJ