6 stycznia według zwyczaju naszej prowincji zakonnej we wszystkich klasztorach odbywa się wizyta duszpasterska czyli „kolęda”…

„Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie…”

Według Prawa Kanonicznego:

„Pragnąc dobrze wypełnić funkcję pasterza, proboszcz powinien starać się poznawać wiernych powierzonych jego pieczy. Winien zatem nawiedzać rodziny, uczestnicząc w troskach wiernych, zwłaszcza w niepokojach i smutku, oraz umacniając ich w Panu, jak również – jeśli w czymś nie domagają – roztropnie ich korygując.” (kan. 529 §1)

We Wrocławiu kolędę rozpoczęliśmy o 14.30 wspólnym śpiewaniem kolęd, modlitwami i błogosławieństwem ojca gwardiana dla wszystkich braci. Po wspólnym spotkaniu, podzieleni w grupach udaliśmy się do cel zakonnych , a także do wszystkich pomieszczeń w klasztorze –  również do pomieszczeń gospodarczych. Przy śpiewie kolęd, modlitw, przy dymiącym kadzidle i tradycyjnym oznaczeniu drzwi kredą odwiedziliśmy każdy zakamarek klasztoru.

„…biegną Królowie za jej promieniem, a za Królami tłum ludu…”

Bracia klerycy zostali obdarowani wielką ilością słodyczy, a także skromnymi darami przygotowanymi wcześniej przez franciszkowych braci.

Dzięki hojności braci możemy spokojnie zastawić dziś stoły podczas wspólnej rekreacji…

„…bo im ta gwiazda zwiastuje cud cudu…”