Od środy 20 XI rozpoczyna się nowenna przed rocznicą dnia zatwierdzenia Reguły Braci Mniejszych /29 XI 1223 r./przez papieża Honoriusza III. Ten dzień wspominany jest w naszych wspólnotach jako święto Wszystkich Świętych Zakonu Serafickiego.
Św. Franciszek u papieża… Fresk Giotta z Bazyliki w Asyżu
Zapraszamy do modlitwy za nasz Zakon, tym bardziej w czasie gdy trwa Rada Plenarna OFM /więcej info o tym spotkaniu: TUTAJ/
Ponizej tekst litanii do świętych związanych z duchowością franciszkańską i fragmenty Reguły do rozważenia na każdy dzień nowenny. Ten sposób modlitwy niech zachęci do zgłębiania bogactwa świadectwa świętych Braci i Sióstr Biedaczyny z Asyżu…
LITANIA DO ŚWIĘTYCH ZAKONU SERAFICKIEGO /tekst odmawiany podczas profesji uroczystej/ Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison Święta Maryjo, Matko Boża, Módl się za nami. Królowo Aniołów Królowo Zakonu Serafickiego Święty Józefie, Święty nasz Ojcze Franciszku, Święta Matko Klaro, Święci Berardzie i Towarzysze, Módlcie się za nami. Święty Fidelisie, Święty Maksymilianie, Święci Męczennicy Zakonu Serafickiego, Módlcie się za nami. Święty Bonawenturo, Święty Antoni Padewski, Święty Bernardynie, Święty Janie z Dukli, Święty Piotrze z Alkantary, Święty Feliksie, Święty Paschalisie, Święty Wawrzyńcze z Brindisi, Święty Józefie z Kupertynu, Święty Leonardzie, Święty Konradzie z Parzham, Święty Ludwiku, Święty Konradzie z Piacenzy, Święta Agnieszko Asyska, Święta Koleto, Święta Weroniko, Święta Elżbieto Węgierska, Święta Małgorzato z Kortony, Wszyscy Święci i Święte Zakonu Serafickiego, Módlcie się za nami. Chryste, usłysz nas. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ora pro nobis!
20 XI
Z III rozdziału Reguły: Radzę zaś moim braciom w Panu Jezusie Chrystusie, upominam ich i zachęcam, aby idąc przez świat nie wszczynali kłótni ani nie spierali się słowami (por. Tyt 3,2; 2 Tym 2,14) i nie sądzili innych. Lecz niech będą cisi, spolkojni i skromni, łagodni i pokorni, rozmawiając ze wszystkimi, jak należy. I jeśli nie zmusza ich oczywista konieczność lub choroba, nie powinni jeździć konno. Do któregokolwiek domu wejdą, niech najpierw mówią: Pokój temu domowi (por. Łk 10,5). I zgodnie ze świętą Ewangelią mogą spożywać wszystkie potrawy, jakie im podadzą (por. Łk 10,8).
21 XI
Z V rozdziału Reguły: Ci bracia, którym Pan dał łaskę, że mogą pracować, niech pracują wiernie i pobożnie, tak żeby uniknąwszy lenistwa, nieprzyjaciela duszy, nie gasili ducha świętej modlitwy i pobożności, któremu powinny służyć wszystkie sprawy doczesne. jako wynagrodzenie za pracę mogą przyjmować rzeczy potrzebne do utrzymania siebie i swoich braci, z wyjątkiem pieniędzy lub rzeczy mających wartość pieniężną i niech to czynią z pokorą, jak przystoi sługom Bożym i zwolennikom najświętszego ubóstwa.
22 XI
Z VI rozdziału Reguły: Bracia niech niczego nie nabywają na własność: ani domu, ani ziemi, ani żadnej innej rzeczy. I jako pielgrzymi i obcy (por 1 P 2,11) na tym świecie służąc Panu w ubóstwie i pokorze, niech ufnie proszą o jałmużnę; i nie powinni wstydzić się tego, bo Pan dla nas stał się ubogim na tym świecie (por. 2 Kor 8,9). W tym jest dostojeństwo najwyższego ubóstwa, że ono ustanowiło was, bracia moi najmilsi, dziedzicami i królami królestwa niebieskiego, uczyniło ubogimi w rzeczy doczesne, a uszlachetniło cnotami (por. Jk 2.5). Ono niech będzie cząstką waszą, która prowadzi do ziemi żyjących (por. Ps 141,6). Do niego, najmilsi bracia, całkowicie przylgnąwszy, niczego innego dla imienia pana naszego Jezusa Chrystusa nie chciejcie nigdy na ziemi posiadać.
23 XI
Z VI rozdziału Reguły: I gdziekolwiek bracia przebywają lub spotykaliby się, niech odnoszą się do siebie jak członkowie rodziny. I niech jeden drugiemu z zaufaniem wyjawia swoje potrzeby, jeśli bowiem matka karmi i kocha syna swego (por. 1 Tes 2,7) cielesnego, o ileż troskliwiej powinien każdy kochać i karmić swego brata duchowego! A jeśli który z nich zachoruje, inni bracia powinni tak mu usługiwać, jakby pragnęli, aby im służono (por. Mt 7,12).
24 XI
Z VII rozdziału Reguły: Jeśli jacyś bracia za podszeptem nieprzyjaciela duszy dopuszczą się grzechu śmiertelego i jeśli idzie o taki grzech, którego odpuszczenie, zgodnie z postanowieniem braci, wymaga zwrócenia się do ministrów prowincjalnych, wpomniani bracia obowiązani są zwrócić się do nich jak najprędzej, bez zwlekania. Ministrowie zaś, jeśli są kapłanami, niech sami z miłosierdziem nałożą im pokutę; jeśli zaś nie są kapłanami, niech ją nadadzą za pośrednictwem innych kapłanów zakonu, jak wobec Boga uznają za lepsze. I niech się strzegą, aby się nie gniewali i nie denerwowali z powodu czyjegoś grzechu, bo gniew i zdenerwowanie są i dla nich, i dla innych przeszkodą w miłości.
25 XI
Z IX rozdziału Reguły: Upominam również i zachęcam tych braci, aby ich słowa w kazaniach, jakie głoszą, były wypróbowane i czyste (por. Ps 11,7;17,31) na pożytek i zbudowanie ludu. Niech mówią mu o wadach i cnotach, o karze i chwale, sołowami zwięzłymi; bo słowo skrócone uczynił Pan na ziemi (por. Rz 9,28).
26 XI
Z X rozdziału Reguły: Bracia zaś, którzy są podwładnymi, niech pamiętają, że dla Boga wyrzekli się własnej woli. Ministrowie zaś niech ich przyjmą z miłością i dobrocią i niech im okażą tak wielkią serdeczność, aby bracia mogli z nimi rozmawiać i postępować jak panowie ze swoimi sługami. Tak bowiem powinno być, aby ministrowie byli sługami wszystkich braci. Upominam zaś i zachęcam w Panu Jezusie Chrystusie, aby bracia wystrzegali się wszelkiej pychy, próżnej chwały, zazdrości, chciwości (por. Łk 12,15), trosk i zabiegów tego świata (por. Mt 13,22), obmowy i szemrania, i ci, którzy nie umieją czytać, niech się nie starają nauczyć,
27 XI
Z X rozdziału Reguły: Lecz niech bracia pamiętają, że nade wszystko powinni posiąść Ducha Pańskiego wraz z Jego uświęcającym działaniem, modlić się zawsze do Niego czystym sercem i mieć pokorę, cierpliwość w prześladowaniu i w chorobie, i kochać tych, którzy nas prześladują, ganią i obwiniają, bo Pan mówi: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za prześladujących i potwarzających was (por. Mt 5,44). Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, bo do nich należy królesto niebieskie (Mt 5,10). Kto zaś wytrwa do końca, ten będzie zbawiony (Mt 10,22).
28 XI
Z XII rozdziału Reguły: Ponadto nakazuję ministrom na mocy posłuszeństwa prosić Ojca Świętego o jednego z kardynałów świętego Kościoła rzymskiego, by kierował tym braterstwem, opiekował się nim i utrzymywał je w karności, abyśmy zawsze poddani i położeni pod stopy tego świętego Kościoła, ugruntowani w wierze (por. Kol 1,23) katolickiej, zachowywali ubóstwo i pokorę, i świętą Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, jak to stanowczo przyrzekliśmy.